روزنامهٔ رسالت | ۱۳۶۸/۴/۱۳
بسمه تعالی
سلام بر امام، سلام و درود بر امامی که ما ملت مسلمان ایران را آموزش و رشد داد و از ما امّتی ساخت پیروز.
سلام بر امام که جمهوری اسلامی را بنیان گذارد و پیوسته مراقب اجتماع و وحدت‌مان بود و در متن امّت قرار داشت و از تندروی بازمان می‌داشت و در عقب‌ماندگی‌ها، هشدارمان می‌داد، تا ارکان جمهوری اسلامی را استحکام بخشید و تمامی ارگان‌ها و نهادهای لازمهٔ نظام مقدس جمهوری اسلامی و انقلاب را تأسیس نمود.
سلام بر امام که برای آینده‌های نزدیک و دور، سفارش‌مان نمود و وصیت‌نامهٔ الهی- سیاسی نوشت و موارد ضعف در قانون اساسی‌مان را شمارش کرد و به یک هیئت از سلیقه‌های گوناگون واگذار نمود تا تمرین هماهنگی بعد از خودش را در بازنگری قانون اساسی داشته باشند و قانون اساسی اصلاح‌شده را تقدیم رهبری کرده و آمادهٔ رأی مردم کنند.
سلام بر امام که به‌سان جدّ بزرگوارش رسول خدا(ص) در آخرین روزها و ساعات عمرش نامه‌ای نوشت که بعد از او، خبرگان تعیین جانشینش، سرگردان و متحیّر نشود و اشاره‌ها و صراحت‌هایی هم برای نزدیکان کرده بود که بسیار راه‌گشا بود.
جا دارد که به محضر پیامبر گرامی اسلام(ص) عرض کنیم که: اگر سفارش حضرتت در اینکه «وسیلهٔ نوشتنی بیاورید تا بنویسم که بعد از من گم‌راه نشوید!» انجام نشد و برایت نیاوردند تا بنویسی، ولی امّت این فرزندت، سفارش پدرشان را تحقق بخشیدند تا به حول و مدد الهی گم‌راه نشوند.
خداوندا! پیام این امّت را به امام بزرگوارش برسان که بس امیدوارانه اظهار می‌دارند: ای امام! تمامی خوبی‌هایت و مهربانی‌هایت و فداکاری‌هایت و… یک طرف، بندگی خالصانه‌ات نسبت به پروردگار و بنده‌نوازی ذات اقدسش، یک طرف!
آری ای امام عزیز! تو بندگی به شرط مزد نکردی و خواجه هم بنده‌پروری کرد.
«تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن
که خواجه خود روش بنده‌پروری داند»
الحق ای امام! مولا و خواجه‌ات چنان بندہ‌پروری کرد که ما نتوانستیم سابقه‌ای در تاریخ بیابیم و از تمامی آنچه هراس داشتی و می‌هراسیدیم و دشمنان را امیدی می‌توانست باشد، ما را نجات داد و یتیمانت را چنان در حفظ و حراست خویش اکرام فرموده و موهبت‌ها و نعمت‌ها و هدایت‌ها ارزانی داشت که امکان شمارش نیست تا چه رسد به امکان شکر و سپاس!
شاید میسرترین تحلیل وقایع بعد از تو، ای امام! این باشد که روند کارها همانند صورت دعایی می‌نماید که تمامی، بدون کم و کاستی، مستجاب شده است. حال این دعا خواست مولای تو و صاحب همهٔ ما بود یا اینکه خواست و دعای مضطرانهٔ تو، ای امام!؟ با اینکه ربّ کریم، ناگفته و ناخواسته و بدون دعا از لطف خویش، یتیمان تو را مأوی بخشید و اکرام فرمود؛ نِعْمَ الْمَأْوی و نِعْمَ الْإِکْرام.
ای امام! تو سفارش وحدت می‌فرمودی! چنان خداوند، فرزندانت را موفق به وحدت و یگانگی و یکپارچگی فرمود که نه تنها دشمنان را مبهوت ساخت، بلکه دوستان هم توان پیش‌بینی آن را نداشتند.
ای امام! بیش از پیش به دعایت محتاجیم. آری دعامان فرما که انگیزهٔ الهی و مقصد عالی حکومت اسلامی را در دنیای اسلام و دنیای مستضعفان با وحدت کلمه تحقق بخشیم!
زیبنده است که در پرتو وحدت موجود و به شکرانهٔ موهبت یگانگی و در آغاز دورهٔ جدیدی از رهبری، ضمن تلاش شایسته در انتخابات ریاست جمهوری و شرکت فعال در همه‌پرسی قانون اساسی، همگی در رفع مشکلات عمومی مشارکت جدی نماییم و مشکلات مردم بسیار خوب‌مان را که از رژیم گذشته و انقلاب و جنگ تحمیلی به‌جای مانده، به جانب حل ببریم و راه رفع آن را با وحدت و یکپارچگی به مردم ارزانی داریم.
به‌طور قطع یکی از آن مشکلات، مشکل اقتصادی است. با اینکه در طول مدت انقلاب تاکنون، تلاش‌های زیادی در حل و رفع مشکلات اقتصادی شده است و تجربیاتی نیز به‌دست آمده، ولی چون سلیقه‌های فرزندان امام و انقلاب مختلف بوده و هرکدام بر سلیقه و راه حل‌های خود اصرار می‌ورزیده و تصور داشته که فقط با قدرت و مدیریت هم‌سلیقه‌های خود می‌تواند بر مشکلات فائق آید، در نتیجه عمدهٔ مشکلات، حل‌نشده به‌جای مانده است.
اکنون در آغاز دورهٔ جدید که پس از رحلت امام شکل گرفته و پس از انتخاب رهبر عزیز انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، باید همه از انتخاب حضرات اعضای شورای بازنگری قانون اساسی توسط امام، پند گیریم که حضرت‌شان سعی فرمودند که از همهٔ سلیقه‌های شناخته‌شده در خط ولایت فقیه، شورایی را سامان دهند، زیرا کار بس دقیق و مشکلی بوده و تنها از تشریک مساعی همگانی و هماهنگ می‌توان بهره‌مند شد. باید انصاف داد که مشکلات اقتصادی هم از اهمیتی برخوردارند که مشارکت تمامی فرزندان امام و همکاری و هماهنگی همهٔ آن‌ها را می‌طلبد و کار هیچ سلیقه یا قبیله یا گروهی از فرزندان امام به تنهایی نیست و حضرت امام نیز در منشور برادری و در وصیت‌نامه‌شان اختلافات در زمینهٔ مسائل اقتصادی را به حداقل رسانده‌اند.
آنچه از مجموع بیانات، اعلامیه‌ها و توصیه‌های حضرت امام در دسترس است برای حل مشکل اقتصادی کافی است، فقط باید فرزندان امام آن را درست دریابند و با مشارکت، برنامه‌ریزی و اجرا کنند، زیرا حضرت امام فقیه اسلامی در زمینهٔ مسائل اقتصادی نیز دقیقاً به‌صورت «نه شرقی، نه غربی» ترسیم فرموده‌اند و همان‌طور که «سرمایه‌داری» غربی را ظالمانه و محروم‌کنندهٔ توده‌ای تحت ستم و مظلوم معرفی فرموده‌اند، «دولت‌مالکی» شرقی را نیز که با مالکیت فردی مخالف باشد را موجب دیکتاتوری و استبداد کوبنده دانسته‌اند و اسلام را یک رژیم معتدل با شناخت مالکیت و احترام به آن به نحو محدود در پیدا‌شدن مالکیت و مصرف، در وصیت‌نامه تعریف نموده‌اند و اضافه کرده‌اند: «اگر به‌حق به آن عمل شود، چرخ‌های اقتصاد سالم به راه می‌افتد و عدالت اجتماعی که لازمهٔ یک رژیم سالم است، تحقق می‌یابد».
امید است که همگی سلیقه‌های در خط امام با دریافت راستین این آهنگ بتوانند خود را هماهنگ ساخته و در مسیر تحقق یک زندگی اقتصادی سالم، گام بردارند.
ادامه دارد…
تابشگاه نور
اشتراک گذاری:
