او آهنگ ولایت داشت و دوستان و همراهان و تشکّل‌های سیاسی را به داشتن آهنگ ولایت دعوت می‌کرد.
او آهنگ وحدت داشت و تمامی تلاش خود را صرف وحدت در جامعه به ویژه در میان اصولگرایان به کار برد.
او آهنگ عدالت داشت؛ در رفتار و گفتار و کردار در مقام سیاست‌گذاری و اجرا و اعلام مواضع، آهنگ انصاف و عدالت داشت.
او آهنگ خدمت داشت و به عنوان خدمت‌گزاری صادق، در تمام مراحل زندگی در رابطه با مستضعفان، محرومان و اقشار آسیب‌پذیر آهنگ خدمت داشت.
او آهنگ سیاست داشت و سیاست‌مداری ورزیده، زندان‌دیده و سرد و گرم چشیده، دیانت را جوهرهٔ سیاست خویش قرار داده بود.
او آهنگ مصلحت داشت و مصلحت نظام را بر عافیت‌طلبی و مصلحت فردی ترجیح می‌داد.
او آهنگ امانت داشت و در تمام جایگاه‌های رسمی و غیر رسمی، امین امام و رهبری بود و در حفظ بیت‌المال و صرف صحیح آن، امانت‌داری صادق بود.
او آهنگ قرآن و عترت داشت و در تمامی جلسات، نام و یاد خدا و شهداء و امام راحل را سرلوحهٔ گفتار قرار داده و اکثراً در رابطه با آیات تلاوت‌شده در موضوعات روز، مختصراً به تفسیر و تحلیل می پرداخت.
او آهنگ هدایت داشت؛ هم به عنوان یک مربّی و معلّم، راهنمای مریدان بود و هم پشتیوانه‌ای برای مراکز علمی و تربیتی اسلامی در کشور بود.
او آهنگ سماحت داشت و بدون ادعا، معلّم اخلاق بود و تقوا‌پیشه‌ای که از کینهٔ دشمنان و بی‌مهری برخی دوستان پروایی نداشت و با حلم و صبر و سماحت با آنان مواجه می‌شد.
او آهنگ رحلت داشت و سرانجام دیدیم که او چه باشکوه در آستانهٔ محرم حسینی(ع) به دیدار معشوق شتافت و حق‌مداری که به حق پیوست.
نامش جاوید و راهش پر رهرو باد.
از جناب آقای سیّد محمد میرمحمدی
(عضو فقید دفتر مقام معظم رهبری و مجمع تشخیص مصلحت نظام)
