روزنامهٔ رسالت | ۱۳۶۸/۴/۱۱
بسمه تعالی
بشر عاقل که در زندگی فردی ناگزیر از پذیرش عقیده و تسلیم‌شدن به آن است و در زندگی اجتماعی نیز هر مجتمعی در قبول حکومت ناچار و گریزی از آن نمی‌تواند داشته باشد و اندیشمندان بشری سعی وافر داشته و دارند که این دو خلاء را برای بشریت پُر کنند و پرسش‌ها را پاسخ دهند و پیامبران و اوصیاء و اولیاء حق هم عمدهٔ تلاش‌شان همین بود و انسان خردمند را با تدیّن به دین حق و جامعهٔ دین‌باور را با التزام به پذیرش حکومت حق، به پیش برند و بر همین اساس است که ولی فقیه زمان و نیابت امام عصر(عج)در وصیت‌نامهٔ الهی- سیاسی خویش با صراحت اعلام می‌دارند: اسلام و حکومت اسلامی پدیدهٔ الهی است… و انسان‌ها را به کمال مطلوب خود می‌رساند و مکتبی است که بر خلاف مکتب‌های غیر توحیدی در تمام شئون فردی و اجتماعی و مادی و معنوی و فرهنگی و سیاسی و نظامی و اقتصادی دخالت و نظارت دارد.
آری این ولی زمان به سهم خود از ارث و تربیت رسول گرامی اسلام(ص) حریص بر سعادت بشر بوده و برای مؤمنان از رأفت و رحمت برخوردار بوده است. اسلام، یعنی تسلیم‌بودن نسبت به حضرت حق را به عنوان عقیده و حاکمیت احکام اسلامی را بر جامعه به عنوان حکومت اسلام با پدیدهٔ الهی تعریف فرموده و تصریح فرموده که نیاز عقیدتی و حکومتی بشر را خالق بشر در قالب‌های عقیده به اسلام و پذیرش حکومت اسلامی ارائه فرموده تا بشر، سرگردان به این در و آن در نزند و نیاز عقیدتی و احتیاج حکومتی خویش را اسلام و حکومت اسلامی بداند.
و با دقت و ظرافت در ادامهٔ وصیت، کمال مطلوب انسان را در اسلام دانسته و در ضمن رد مکتب‌های غیر توحیدی، مکتب اسلام را پاسخگوی سؤال‌ها و نیازهای بشر در شأن‌های فردی و اجتماعی دانسته و اجابتی نسبت به نیازهای مادی و معنوی معرفی فرموده و اعلام فرموده است که اسلام عزیز دخالت و نظارت لازم را در زمینه‌های فرهنگی، سیاسی و نظامی و اقتصادی در حد لازم دارد.
بی‌شک بشر وقتی مکتبی را به عنوان عقیده بپذیرد و نظامی را برای حکومت بپسندد، پیش از اینکه باور او از آن مکتب و التزامش به آن نظام برای او آزمایش شده باشد، نگران مانع‌ها و مشکل‌های عقیدتی و حکومتی است که حضرت امام(ره) این اسلام‌شناس راستین برای رفع نگرانی چنین فرموده است: «…و از هیچ نکته ولو بسیار ناچیز فروگذار ننموده است و موانع و مشکلات سر راه تکامل را در اجتماع و فرد گوشزد نموده و به رفع آن کوشیده است…».
لازم به دقت است که عقیده به اسلام و التزام به حکومت اسلامی را نمی‌توان بدون ارائهٔ مدل و عرضهٔ نمونه، در جان انسان‌ها کاشت و امام(ره) از همین دقت هم صرف نظر نفرموده و جمهوری اسلامی را به عنوان اولین مدل و نمونه که توفیق و تأیید خداوندی را دارد و امّت متعهد امام با دست توانایش پایه‌ریزی کرده است که هم عقیده است و هم حکومت «…اینک به توفیق و تأیید خداوند جمهوری اسلامی با دست توانای ملت متعهد پایه‌ریزی شده و آنچه در این حکومت اسلامی مطرح است، اسلام و احکام مترقّی آن است. بر ملت عظیم‌الشأن ایران است که در تحقق محتوای آن به جمیع ابعاد و حفظ و حراست آن بکوشند که حفظ اسلام در رأس تمام واجبات است…».
جای تردید نیست که بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، جمهوری اسلامی ایران را شروعی در حرکت به جانب حکومت اسلام می‌دانستند و به همین جهت چنانچه در فراز بالا در وصیت‌نامه اشاره کردیم، از ملت عظیم‌الشأن ایران خواسته‌اند و تأکید کرده‌اند که در تحقق تمامی ابعاد محتوای اسلام به عنوان حکومت، کوشا باشند و در حفظ و حراست آن هم تلاش داشته باشند و اعلام فرموده‌اند که حفظ اسلام بالای تمامی واجب‌هاست!
اسلام به عنوان عقیده و همچنین حکومت اسلامی به عنوان نظام توحیدی، تکامل‌یافته عقاید و نظام‌های مورد تبلیغ همهٔ انبیاء عظام از حضرت آدم(ع) تا حضرت ختمی مرتبت(ص) بوده و اصحاب بزرگوار و ائمهٔ معصومین با تمام امکانات و با همهٔ وجودشان در راه حفظ و کمال آن کوشیده‌اند که حضرت امام در وصیت خویش چنین آورده‌اند: «انبیاء عظام از آدم(ع) تا خاتم‌النبین(ص) در راه آن کوشش و فداکاری جان‌فرسا نموده‌اند و هیچ مانعی آنان را از این فریضهٔ بزرگ بازنداشته و همچنین پس از آنان اصحاب متعهد و ائمهٔ اسلام(ع) با کوشش‌های توان‌فرسا تا حدّ نثار خون خود، در حفظ آن کوشیده‌اند».
جمهوری اسلامی که شروعی در حکومت اسلام در جهان است، ودیعه و امانت الهی باید به حساب آید و ملت مسلمان ایران و همهٔ مسلمانان جهان باید در حفظ و رشد این ودیعه، امانت‌داری حساب‌شده‌ای داشته باشند چنانچه در وصیت‌نامه آورده‌اند: «و امروز بر ملت ایران خصوصاً، بر جمیع مسلمانان عموماً واجب است این امانت الهی را که در ایران به طور رسمی اعلام شده و در مدتی کوتاه نتایج عظیمی به بار آورده، با تمام توان حفظ نموده و در راه ایجاد و مقتضیات بقاء آن و رفع موانع و مشکلات آن کوشش نمایند».
با توجه به اینکه اسلام از روزهای نخست بعثت پیامبر گرامی اسلام(ص) دین بشر اعلام شده و قدرت چیرگی بر همهٔ ادیان و مکاتب از جانب خداوند در آن به ودیعت گذارده شده است و جمهوری اسلامی ایران شروعی شایسته است، رهبر انقلاب اسلامی امیدوارانه منتظر تابش نور اسلام و قرآن بر دل‌های همهٔ مسلمانان در ملت‌ها و دولت‌های بلاد اسلامی بوده و انتظار و تفاهم در این امر حیاتی را داشته و چنان تفاهمی را حیات‌بخش و مایهٔ اصلی کوتاه‌کردن دست چپاولگران عالم‌خوار و جانیان تاریخ از سر مظلومان عالم دانسته‌اند و در این جاودانه وصیت، فرموده‌اند:
«…و امید است که پرتو نور آن بر تمام کشورهای اسلامی تابیدن گرفته و تمام دولت‌ها و ملت‌ها با یکدیگر تفاهم در این امر حیاتی نمایند و دست ابرقدرت‌های عالم‌خوار و جنایتکاران تاریخ را تا ابد از سر مظلومان و ستم‌دیدگان جهان کوتاه نماینده».
دقت‌انگیز است که حضرت امام تفاهم اسلامی میان دولت‌ها و ملل اسلامی را که تحت تابش نور اسلام قرار گرفته‌اند، سفارش دارند که بی‌شک طی‌کردن این مسیر در چنین امر حیاتی «برنامه‌ریزی تفاهم‌آمیز» می‌خواهد و نباید ساده‌اندیشی کرد و روابط با ملت‌ها و دولت‌های اسلامی را همانند دیگر بیگانگان دانست، بلکه برای اجرای مفاد وصیت این مجدد مذهب و این اسوهٔ اسلام در زمان و این انسان استثنائی این دوران رحمت‌الله علیه، باید توجه خاص داشت که تا آخرین نفس خویش در حدّ توان آنچه در حفظ این ودیعهٔ الهی مدخلیت داشته و آنچه موانع و خطرات تهدید‌آمیز بوده، اعلام فرموده است: «اینجانب که نفس‌های آخر عمر را می‌کشم به حسب وظیفه، شطری از آنچه در حفظ و بقاء این ودیعهٔ الهی دخالت دارد و شطری از موانع و خطرهایی که آن را تهدید می‌کند، برای نسل حاضر و نسل‌های آینده عرض می‌کنم و توفیق و تأیید همگان را از درگاه پروردگار عالمیان خواهانم».
ادامه دارد…
