تابشگاه نور

تابشگاه نور

سرمقاله

روزنامهٔ رسالت | ۱۳۶۸/۴/۱۱
بسمه تعالی
بشر عاقل که در زندگی فردی ناگزیر از پذیرش عقیده و تسلیم‌شدن به آن است و در زندگی اجتماعی نیز هر مجتمعی در قبول حکومت ناچار و گریزی از آن نمی‌تواند داشته باشد و اندیشمندان بشری سعی وافر داشته و دارند که این دو خلاء را برای بشریت پُر کنند و پرسش‌ها را پاسخ دهند و پیامبران و اوصیاء و اولیاء حق هم عمدهٔ تلاش‌شان همین بود و انسان خردمند را با تدیّن به دین حق و جامعهٔ دین‌باور را با التزام به پذیرش حکومت حق، به پیش برند و بر همین اساس است که ولی فقیه زمان و نیابت امام عصر(عج)در وصیت‌نامهٔ الهی- سیاسی خویش با صراحت اعلام می‌دارند: اسلام و حکومت اسلامی پدیدهٔ الهی است… و انسان‌ها را به کمال مطلوب خود می‌رساند و مکتبی است که بر خلاف مکتب‌های غیر توحیدی در تمام شئون فردی و اجتماعی و مادی و معنوی و فرهنگی و سیاسی و نظامی و اقتصادی دخالت و نظارت دارد.
آری این ولی زمان به سهم خود از ارث و تربیت رسول گرامی اسلام(ص) حریص بر سعادت بشر بوده و برای مؤمنان از رأفت و رحمت برخوردار بوده است. اسلام، یعنی تسلیم‌بودن نسبت به حضرت حق را به عنوان عقیده و حاکمیت احکام اسلامی را بر جامعه به عنوان حکومت اسلام با پدیدهٔ الهی تعریف فرموده و تصریح فرموده که نیاز عقیدتی و حکومتی بشر را خالق بشر در قالب‌های عقیده به اسلام و پذیرش حکومت اسلامی ارائه فرموده تا بشر، سرگردان به این در و آن در نزند و نیاز عقیدتی و احتیاج حکومتی خویش را اسلام و حکومت اسلامی بداند.
و با دقت و ظرافت در ادامهٔ وصیت، کمال مطلوب انسان را در اسلام دانسته و در ضمن رد مکتب‌های غیر توحیدی، مکتب اسلام را پاسخگوی سؤال‌ها و نیازهای بشر در شأن‌های فردی و اجتماعی دانسته و اجابتی نسبت به نیازهای مادی و معنوی معرفی فرموده و اعلام فرموده است که اسلام عزیز دخالت و نظارت لازم را در زمینه‌های فرهنگی، سیاسی و نظامی و اقتصادی در حد لازم دارد.
بی‌شک بشر وقتی مکتبی را به عنوان عقیده بپذیرد و نظامی را برای حکومت بپسندد، پیش از اینکه باور او از آن مکتب و التزامش به آن نظام برای او آزمایش شده باشد، نگران مانع‌ها و مشکل‌های عقیدتی و حکومتی است که حضرت امام(ره) این اسلام‌شناس راستین برای رفع نگرانی چنین فرموده است: «…و از هیچ نکته ولو بسیار ناچیز فروگذار ننموده است و موانع و مشکلات سر راه تکامل را در اجتماع و فرد گوشزد نموده و به رفع آن کوشیده است…».
لازم به دقت است که عقیده به اسلام و التزام به حکومت اسلامی را نمی‌توان بدون ارائهٔ مدل و عرضهٔ نمونه، در جان انسان‌ها کاشت و امام(ره) از همین دقت هم صرف نظر نفرموده و جمهوری اسلامی را به عنوان اولین مدل و نمونه که توفیق و تأیید خداوندی را دارد و امّت متعهد امام با دست توانایش پایه‌ریزی کرده است که هم عقیده است و هم حکومت «…اینک به توفیق و تأیید خداوند جمهوری اسلامی با دست توانای ملت متعهد پایه‌ریزی شده و آنچه در این حکومت اسلامی مطرح است، اسلام و احکام مترقّی آن است. بر ملت عظیم‌الشأن ایران است که در تحقق محتوای آن به جمیع ابعاد و حفظ و حراست آن بکوشند که حفظ اسلام در رأس تمام واجبات است…».
جای تردید نیست که بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، جمهوری اسلامی ایران را شروعی در حرکت به جانب حکومت اسلام می‌دانستند و به همین جهت چنانچه در فراز بالا در وصیت‌نامه اشاره کردیم، از ملت عظیم‌الشأن ایران خواسته‌اند و تأکید کرده‌اند که در تحقق تمامی ابعاد محتوای اسلام به عنوان حکومت، کوشا باشند و در حفظ و حراست آن هم تلاش داشته باشند و اعلام فرموده‌اند که حفظ اسلام بالای تمامی واجب‌هاست!
اسلام به عنوان عقیده و همچنین حکومت اسلامی به عنوان نظام توحیدی، تکامل‌یافته عقاید و نظام‌های مورد تبلیغ همهٔ انبیاء عظام از حضرت آدم(ع) تا حضرت ختمی مرتبت(ص) بوده و اصحاب بزرگوار و ائمهٔ معصومین با تمام امکانات و با همهٔ وجودشان در راه حفظ و کمال آن کوشیده‌اند که حضرت امام در وصیت خویش چنین آورده‌اند: «انبیاء عظام از آدم(ع) تا خاتم‌النبین(ص) در راه آن کوشش و فداکاری جان‌فرسا نموده‌اند و هیچ مانعی آنان را از این فریضهٔ بزرگ بازنداشته و همچنین پس از آنان اصحاب متعهد و ائمهٔ اسلام(ع) با کوشش‌های توان‌فرسا تا حدّ نثار خون خود، در حفظ آن کوشیده‌اند».
جمهوری اسلامی که شروعی در حکومت اسلام در جهان است، ودیعه و امانت الهی باید به حساب آید و ملت مسلمان ایران و همهٔ مسلمانان جهان باید در حفظ و رشد این ودیعه، امانت‌داری حساب‌شده‌ای داشته باشند چنانچه در وصیت‌نامه آورده‌اند: «و امروز بر ملت ایران خصوصاً، بر جمیع مسلمانان عموماً واجب است این امانت الهی را که در ایران به طور رسمی اعلام شده و در مدتی کوتاه نتایج عظیمی به بار آورده، با تمام توان حفظ نموده و در راه ایجاد و مقتضیات بقاء آن و رفع موانع و مشکلات آن کوشش نمایند».
با توجه به اینکه اسلام از روزهای نخست بعثت پیامبر گرامی اسلام(ص) دین بشر اعلام شده و قدرت چیرگی بر همهٔ ادیان و مکاتب از جانب خداوند در آن به ودیعت گذارده شده است و جمهوری اسلامی ایران شروعی شایسته است، رهبر انقلاب اسلامی امیدوارانه منتظر تابش نور اسلام و قرآن بر دل‌های همهٔ مسلمانان در ملت‌ها و دولت‌های بلاد اسلامی بوده و انتظار و تفاهم در این امر حیاتی را داشته و چنان تفاهمی را حیات‌بخش و مایهٔ اصلی کوتاه‌کردن دست چپاولگران عالم‌خوار و جانیان تاریخ از سر مظلومان عالم دانسته‌اند و در این جاودانه وصیت، فرموده‌اند:
«…و امید است که پرتو نور آن بر تمام کشورهای اسلامی تابیدن گرفته و تمام دولت‌ها و ملت‌ها با یکدیگر تفاهم در این امر حیاتی نمایند و دست ابرقدرت‌های عالم‌خوار و جنایتکاران تاریخ را تا ابد از سر مظلومان و ستم‌دیدگان جهان کوتاه نماینده».
دقت‌انگیز است که حضرت امام تفاهم اسلامی میان دولت‌ها و ملل اسلامی را که تحت تابش نور اسلام قرار گرفته‌اند، سفارش دارند که بی‌شک طی‌کردن این مسیر در چنین امر حیاتی «برنامه‌ریزی تفاهم‌آمیز» می‌خواهد و نباید ساده‌اندیشی کرد و روابط با ملت‌ها و دولت‌های اسلامی را همانند دیگر بیگانگان دانست، بلکه برای اجرای مفاد وصیت این مجدد مذهب و این اسوهٔ اسلام در زمان و این انسان استثنائی این دوران رحمت‌الله علیه، باید توجه خاص داشت که تا آخرین نفس خویش در حدّ توان آنچه در حفظ این ودیعهٔ الهی مدخلیت داشته و آنچه موانع و خطرات تهدید‌آمیز بوده، اعلام فرموده است: «اینجانب که نفس‌های آخر عمر را می‌کشم به حسب وظیفه، شطری از آنچه در حفظ و بقاء این ودیعهٔ الهی دخالت دارد و شطری از موانع و خطرهایی که آن را تهدید می‌کند، برای نسل حاضر و نسل‌های آینده عرض می‌کنم و توفیق و تأیید همگان را از درگاه پروردگار عالمیان خواهانم».
ادامه دارد…

دیدگاهتان را بنویسید

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

فهرست
فهرست مطالب