پیام طیب

در مورد طیب حاج‌رضائی، کم‌تر کسی فکر می‌کرد که بازداشت و اعدامش، جدی باشد. او مشهور بود به اینکه همهٔ بدی‌های زمان خودش را انجام داده است؛ از بدی‌های سیاسی گرفته تا بدی‌های اخلاقی و اجتماعی. اما تغییر ماهیت داد و در تغییر ماهیتش، امام نقش بسیار زیادی داشت.
در زندان، طیب توسط خانواده‌اش و شهید عراقی، به امام پیغام فرستاد و گفته بود: «من کارم تمام است! شما سه چیز را برای من تضمین کنید: من که از دنیا رفتم، شما به مردم بگویید، من خیانت نکردم! خودتان توسل کنید که من بخشیده از این دنیا بروم! چون من سابقهٔ روشنی ندارم. من قیامت، دستم خالی‌ست، برای قیامت من، فکر کنید!»
شهید عراقی می‌گفت: «امام، سه پیغام او را این چنین جواب داد، گفت: مردم زود روشن می‌شوند که چه کسی خیانت کرده یا نکرده؛ نگران مردم نباش! مواظب باش که در صفحهٔ آخر کتاب عمرت، چه می‌نویسی! چون عاقبت به خیری، در گروی آن است. آنکه قیامت را مالک است، مالک دل تو هم هست. اما من هم به سهم خودم، نسبت به حرکت خوبت، تشکر می‌کنم».
امام در اینجا، بی‌احتیاطی نکردند که چیزی بگویند تا بعداً مورد سوءاستفاده قرار بگیرد. اما واقعاً برای اینکه از تغییر ماهیت این انسان متحول استقبال کنند، به‌صورت بسیار خوبی پاسخ گفتند.